Waar moet ik beginnen dit keer, de laatste update was zoals je gewend bent zo’n 4 weken geleden en daarom tijd om weer een nieuwe time for tea voor jullie te typen. Oké misschien ook voor mezelf, maar de afgelopen 4 weken waren nog stressvoller, vervelender, lichamelijk nog meer uitputtender en gewoon niet leuk eigenlijk. Pak er een lekker kop thee/koffie/warme chocolademelk bij en ga er even goed voor zitten! Let’s talk about it..
Beloofde ik tussen neus en lippen door de vorige keer nog om niet meer over mijn grenzen te gaan, gebeurde dat de afgelopen 4 weken toch. Zo erg zelfs dat ik niet meer zonder pijnstillers de dag door kom en mijn werk moest gaan halveren in de hoop dat het de komende weken wat beter gaat worden. Was ik eerst nog super optimistisch en positief, ben ik nu negatief en heb eigenlijk nergens meer zin in. Laat die burn-out alsjeblieft wegblijven!
Mijn werk halveren!
Afgelopen week moest ik de knoop doorhakken, zoals ik mij de laatste tijd lichamelijk voel is niet gezond meer. Na een positief gesprek met mijn leidinggevende besloten om de komende tijd even geen vakantiehuisjes schoon te maken waardoor ik terug naar 10 uur per week ga. Hierdoor valt de zwaarste lichamelijk inspanning weg en hoop ik dat ik minder lichamelijke pijn ga ervaren. Voor iedereen die mijn blog niet actief volgt, ik heb fibromyalgie waardoor ik veel pijn ervaar, alleen de laatste weken is het haast ondragelijk. Mijn werk halveren gaat er hopelijk voor zorgen dat mijn lichaam iets kan rusten en ik daardoor geestelijk ook beter in mijn vel ga zitten.
Ondanks dat ik dus nog wel 5 dagen in de week werk, zullen de zware werkzaamheden die mij tot nu toe opbreken weg vallen. Hoop dan ook echt dat ik hier snel iets van merk en dat ik naast lichamelijk mij ook geestelijk beter ga voelen.
Je kunt je misschien voorstellen dat als je 24/7 pijn hebt (en dan hebben we het over echt PIJN!) je dan behoorlijk depressief kan worden als zelfs de medicijnen niet meer werken. Ik wil mijn bezoekje aan de huisarts met de vraag voor het revalidatietraject zo lang mogelijk uitstellen (het laatste wat ze me aan kunnen bieden).
Er komt dit jaar (2019) nog één keer een Time for tea en ik hoop dat ik dan positiever nieuws te melden heb qua gezondheid. Duimen jullie voor mij?
En dat bloggen dan?
Zoals de meeste misschien wel weten ben ik met bloggen begonnen als uitlaatklep, dat is bloggen op dit moment ook echt voor mij! Het kost mij relatief weinig energie, kan het doen wanneer ik zin heb, mag schrijven over alles wat ik wil en waar ik blij van wordt. Maar daarnaast brengt december altijd net even wat meer drukte en stress met zich mee, ook met mijn blog. Zo wil ik het jaar goed afsluiten (ook administratief gezien!) en vinden er voorbereiden voor volgend jaar plaats.
Qua bloggen gaat er op de achtergrond heel erg veel veranderd voor 2020, zeker administratief gezien. Jullie zullen daar allemaal niets van merken, maar het zorgt ervoor dat ik minder tijd ben met mijn administratie en btw aangifte bijvoorbeeld. De minder leuke kanten van het bloggen zal ik maar zeggen. Hierdoor kan ik nog meer tijd besteden aan het verbeteren van mijn website, het schrijven van blogs, het nog beter vindbaar worden en misschien wel leuke winacties te organiseren.
Zo heb ik bijvoorbeeld ook een aparte bullet journal gemaakt voor mijn blog. Vanaf 2020 ga ik privé en bloggen gescheiden houden in de bullet journal, zo kan ik nog overzichtelijker een planning maken. Nu had ik alles door elkaar lopen en maar weinig ruimte voor aantekeningen voor blog ideeën, daar heb ik voor 2020 in ieder geval wel genoeg ruimte voor! Wel ben ik van plan om mijn blog bullet journal in 1 stijl te houden en ga ik voor mijn prive bullet journal lekker los in allerlei soorten lay-outs. Kijk daar nu al naar uit om mee te gaan knutselen. Binnenkort laat ik het resultaat zien van beide boeken.
Hoe ging jou maand? En wat zijn je plannen voor de komende tijd?
Wat rot zeg dat je zoveel pijn hebt de laatste tijd. Helaas hier ook herkenbaar wanneer ik over mijn grenzen ga (ik heb ook fibromyalgie). Soms kan het ook echt niet anders, maar als het wel anders kan luister ik ook naar mijn lichaam. Dat is en blijft lastig, maar dan kan ik wel het meeste. 🙂 Sterkte!