Het 2e time for tea moment, pak er weer iets lekker te drinken bij, en natuurlijk ook iets te snoepen! Mijn afgelopen 2 weken waren ‘apart’. Ik kan het niet anders omschrijven. Ik stapte meerdere malen uit mijn comfort zone en dat was alles behalve prettig. Lees maar verder.
Zoals ik al in de intro vertelde waren de afgelopen 2 weken behoorlijk apart voor mij. Ik stapte uit mijn comfort zone en dat is me vies tegen gevallen. Niet dat ik er slechter van geworden ben, of juist wel? In ieder geval zal ik het even kort uitleggen, want anders snappen jullie er natuurlijk niets van!
De avond die mij veranderde.
Een familie lid helpt bij een bejaardentehuis (als je dat zo noemt), en vroeg of ik samen met mijn moeder wilde helpen koffie schenken. Want er zou een zangavond zijn. Geen probleem, leuk! Althans dat dacht ik, eerder voor mijn opleiding heb ik al vrijwilligerswerk gedaan in een bejaardentehuis, en ging ik met de mensen eten tussen de middag. Dat vond ik prachtig en alle ouderen vonden het ook erg leuk dat ik kwam helpen. Want ze zaten de hele dag binnen, konden niet naar buiten en zagen nauwelijks mensen! Dus ik dacht, waarom zou ik niet helpen koffie schenken? Als je ouderen een leuke dag kan bezorgen omdat je ze kan helpen, dan doe ik dat graag! Nou ik kan je het wel vertellen, NOOIT MEER! Het tehuis waar we koffie gingen schenken is erg streng gelovig, niets mis mee op zich, want ik geloof zelf ook (alleen niet zo streng!) Ik moest dus in een rok komen, nou die heb ik dus al niet, dus ik trok een jurkje aan. Prima toch? Niet dus, het viel ze gelijk al op dat we niet van hun kerk zijn. Ik ga niet naar de kerk, en dus trekken de mensen hier in de ‘stad’ de conclusie dat je niet gelooft. Zo erg zelfs dat er mensen in deze groep waren die geen koffie of thee van ons wouden aanpakken. Zoals jullie weten heb ik voor het 101 in 1001 doelen, als doel de bijbel uitlezen. Momenteel moet ik nog zo’n 200 bladzijdes van de 1644 bladzijdes. Maar in die 1400 bladzijdes heb ik nergens gelezen dat je mensen die een broek aan hebben, of niet naar de kerk gaan moet buiten sluiten en ze behandelen alsof ze geen mensen zijn. Ik voelde me die avond zo beledigd, dat ik daar nu nog steeds van streek van ben. Ik snap gewoon niet dat mensen die zeggen dat ze in God geloven, anderen mensen niet met respect behandelen. In de bijbel staat letterlijk en ik citeer:
Mattheus 22, vers 36 t/m 40.
Meester, wat is het grote gebod in de wet? Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, lief- hebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk is: Uw zult uw naaste liefhebben als uzelf.
En wat staat daar, heb uw naasten lief, als uzelf. Of je nu een zwerver, vluchteling, blank, zwart, arm, rijk, dik of dun bent, heb elkaar lief, zoals je zelf lief gevonden wilt worden. Want dat staat er. Ik geef eerlijk toe dat dat soms best moeilijk is, want niet met iedereen kun je het even goed vinden. Maar dan kunnen we elkaar toch op z’n minst in zijn/haar waarde laten, elkaar respecteren, accepteren, en desnoods gewoon met rust laten en vooral niet over oordelen! Al 2 weken voel ik me door dit gebeuren echt negatief, en niet prettig. Ik stapte uit mijn comfort zone om mensen te helpen, en in plaats dat mensen daar blij om waren, werd ik nog net niet de grond in gedrukt. Mijn geloof wordt op de proef gesteld. Maar nu even genoeg over dit negatieve moment. Ik wil het afsluiten, me weer positief voelen! Daarom nu even iets anders!
Rijles
Ja ja, het gaat redelijk goed met mijn rijlessen. Ik ben ook al hard aan het leren met de theorie, al vind ik sommige hoofdstukken maar knap lastig voor iemand die 0,0 verstand heeft van motoren. Maar ik sla me er door heen! Mijn doel is om nog voor de kerstdagen mijn rijbewijs te halen! Op zich moet dat haalbaar zijn, en moet ik vooral niet twijfelen maar doen! Flink oefenen dat geldt voor beiden, de theorie en de praktijk! Hebben jullie tips?
Ik hoop dat ik na vandaag echt een stuk positiever wordt, en weer zin krijgt om dingen te ondernemen, want ik vind dit echt 3x niks! Dit artikel is alweer aan de vrij lange kant, dus ik ga hem afsluiten! Ik hoop dat jullie het niet al te negatief vonden, maar dit is wel hoe ik me voel, en wat ik wilde delen met jullie!
Wat een vervelende ervaring! Ik kan dat ook niet toed begrijpen.. moest je nu in een minirokje en een laag uitgesneden hals zijn gegaan dan zou het ergens nog een beetje begrijpelijk zijn, maar zelfs dan nog! God is een God van liefde en dat heb je daar helaas niet ervaren.
Laat dat je er niet van weerhouden om nog vrijwilligerswerk te doen! Wat mooi dat je je zo wil inzetten 🙂
Wat een apart verhaal over dat in het bejaardetehuis. Het ergste is ook dat er geen discussie over te voeren valt, omdat hun meningen hoogstwaarschijnlijk toch onveranderd blijven. In zo’n geval zeg ik altijd: blijf boven jezelf staan. Zolang jij maar weet hoe het echt zit 🙂
Jeetje, wat onbeleefd. Dat is niet erg netjes, verreweg van zelfs. Laat je er niet down door voelen, en blijf ook zeker vrijwilligerswerk doen, want dat is te mooi om links te laten liggen 🙂