Maandag 31 mei ging het dus na het opbouwen van de morfine weer een stuk beter. De vraag werd alleen, zou de ontstekingswaarden verder zakken en kon ik dan dinsdag 1 juni naar huis?
Thuis werden al voorbereidingen getroffen want als ik naar huis zou mogen dan kon ik niet 2 trappen op naar mijn slaapkamer. Er werd dus een bed voor mij gemaakt in de eetkamer zodat ik ook niet steeds naar beneden hoefde te lopen om naar de wc te gaan.
Dinsdag 1 juni 2021
Er werd in de ochtend bloed geprikt om te kijken of de ontstekingswaarde nog verder naar beneden waren gegaan. De artsen kwamen langs rond half 11 en ik kreeg groen licht om naar huis te gaan. Het bloed was weer aanzienlijk verbeterd dus ik mocht thuis verder gaan herstellen. Mama was al onderweg en uiteindelijk hebben we nog een uur op de kamer gewacht tot ze het infuus eruit gingen halen en ik de ontslagpapieren kreeg.Omdat ik veel pijn had aan de wonden zat ik op een kussen in de rolstoel en ook in de auto zat ik op een kussen. Eenmaal thuis was ik heel erg moe en heb ik niks anders gedaan dan op bed liggen afgewisseld met op de bank liggen. Ook de eerste dagen thuis verliepen zo al wilde ik al snel naar boven om verder te gaan met de webshop. Maar 2 trappen op naar zolder was eigenlijk toch teveel wat resulteerde in eerst bijkomen op de stoel boven. Maar goed, elke stap vooruit was er 1 en zo ging ik een paar keer per dag naar boven. Thuis probeerde ik al snel de oxycodon en paracetamol af te bouwen en vrijdag was ik van alle pijnstillers af. Niet dat dat heel goed was want ik had regelmatig last van de wonden op mn buik.
Leven met Crohn
Dat was de eerste week thuis, ofnouja de eerste 4 dagen. Vanaf dit punt ga ik jullie weer meenemen in de serie Leven met Crohn die ik elke maand met jullie deel. Want zo moest ik na 1.5 week na de operatie op controle in het ziekenhuis. Eerst een afspraak bij de chirurg om te kijken naar de wonden en daarna een gesprek met de MDL arts over een nieuw behandelplan. Maar dat vertel ik jullie allemaal in de serie Leven met Crohn die binnenkort online komt.Ik heb het herstel van de operatie best onderschat. Vond het erg lastig om rustig aan te doen en om niet dingen te gaan tillen. Want ik mag 6 weken geen zware dingen tillen. Ook mijn conditie is helemaal weg. Even naar de brievenbus lopen om de pakketjes weg te brengen is niet te ver voor mij. Heb daarnaast ook totaal geen kracht meer en heb nog wat bijwerkingen van de operatie (daar verel ik in Leven met Crohn meer over). Het moeilijkste vind ik dat ik totaal geen spierkracht en conditie heb. Zou zo graag willen wandelen maar die 300 a 400 meter naar de brievenbus maakt me al helemaal kapot, laat staan de wandelingen die ik voor de operatie altijd liep (vaak 1.5 a 2km). Het gaat dus echt een lange tijd duren voor ik weer de oude ben.
Neem alle tijd en rust want dat is zeker nodig en het vreemd omdat je
afhankelijk van iemand bent wat jezelf niet wilt….
Heel veel beterschap….