1 jaar mijn rijbewijs! Een wonder opzich

Een wonder opzich, ik heb alweer 1 jaar mijn rijbewijs. Ik had oprecht nooit gedacht dat ik ooit mijn rijbewijs zou halen, ik vond het eng en het leek me daarbij ook veel te moeilijk. Nu een jaar verder wil ik je graag alles vertellen hoe ik dit heb ervaren, en hoeveel kilometers ik ondertussen al gemaakt heb.

Kan het eigenlijk nog moeilijk geloven. 1 jaar geleden moest ik om 08uur in de ochtend afrijden. Ik was zo onwijs zenuwachtig dat ik niet had geslapen die nacht, en ik ook niets kon eten. Mijn rij- instructeur kwam mij ophalen in een auto waar ik amper 5 keer in had gereden (ja ja ik heb in 3 lesauto’s gelest). Uiteindelijk heb ik maar 32 lessen gehad van 1uur, maar was nog zo onzeker of ik het allemaal wel goed deed. Terwijl mijn instructeur het prima vond gaan, en mij zelfs een 9 gaf als hij mij op die manier kon beoordelen.

De rijles ervaringen

Ik deed echt alles zelfstandig al vanaf een les of 20. De laatste 10 lessen waren voornamelijk de examen routes rijden, en bijzondere verrichtingen oefenen. Ik had geen tussentijdse toets gedaan, expres omdat ik wilde dat ik het in 1keer kon laten zien wat ik kon. En maar goed ook wat dat betreft. Mijn examen was een vak apart als ik het zo kan omschrijven. Ik kreeg niet een gewone examinator, maar eentje die de examinatoren opleid. Mijn instructeur zei al gelijk dat hij best streng is, en de stress schoot natuurlijk meteen naar het hoogtepunt bij mij. Eenmaal aan tafel tegenover deze beste kerel, gaf hij mij gelijk een rustig gevoel. Hij zei dat ik me nergens voor hoefde te stressen, en we besloten dan maar om snel te beginnen. Eenmaal buiten het gebouw moest ik een kenteken lezen (ik gokte en bleek goed gegokt te hebben, ik wist namelijk door de zenuwen niet welke auto hij bedoelde). Ik stapte in de auto, en omdat ik zelf al naar het CBR had gereden, stond mijn stoel en de spiegels al goed. Riem aan en daar gingen we dan.

Hoe mijn examen verliep

Daar ging ik, omdat de parkeerplaats bijna gelijk bij de 2 splitsing was vroeg ik snel welke kant ik op moest gaan. Hij keek naar de snelweg (waar op dat moment een file stond), en zij dat we het industrie op zouden gaan. Dat was mijn redding dacht ik. Op het industrie waar ik reed, was geen ander verkeer dus ik kon heerlijk mijn gang gaan. Toen kwamen we ineens uit midden in de stad en besloot hij dat we naar het gemeentehuis moesten gaan en daar moesten parkeren. Dit lukte gelukkig in 1 keer (ja er was maar 1 plek en die was nog vet krap ook!), daarna reden we door naar de snelweg waar ik nog geen 100 meter op hoefde voordat we er weer af gingen. Daar maakte hij een fout waarna ik gelijk dacht dat ik gezakt was. Hij zei namelijk dat ik de 2e weg rechts moest. Ik kwam dus van de snelweg, en ging tellen, ik zag al vrij snel waar de 2e weg was en focuste daarop. Enkel bij de 1e weg remde hij ineens keihard, waarna ik helemaal in shock was. Hij wilde graag hierin, en bedoelde dus eigenlijk deze weg. Ik was zo van mijn stuk dat hij dat ook wel zag. Hij stelde mij gerust en zei dat ik nu maar gewoon terug naar het CBR moest rijden. Op de 80 weg reed ik door mijn shock maar 60.

De uitslag

Eenmaal terug bij het CBR reed ik snel een parkeervak in (de hele parkeerplaats was nog leeg want niemand was nog terug). Toen we het gebouw in liepen, stond mijn instructeur wel even te kijken. Na nog geen 20 minuten was ik al terug in het CBR gebouw. Onwijs snel, en heilig ervan overtuigd dat ik gezakt was ging ik een beetje terneergeslagen zitten aan de tafel. Hij begon te praten en zei ineens dat ik geslaagd was, omdat hijzelf die fout had gemaakt. Hij onderbouwde het stuk waar ik 60 reed i.p.v. 80, omdat ik echt in shock was. Ik kon het echt niet geloven. Ik geslaagd? Ik was net zo verbaasd als toen ik geslaagd bleek te zijn voor mijn theorie examen. Nog in shock reden we naar mijn huis, waar ik nog even de nodige informatie kreeg over het aanvragen van het rijbewijs. Ik had geluk dat het zo vroeg op de ochtend was, en ik die dag nog mijn rijbewijs kon aanvragen.

1 jaar mijn rijbewijs – hoe het nu gaat?

Op 8 april kon ik mijn rijbewijs al ophalen en kon ik eindelijk zelfstandig auto rijden. De eerste keer in de auto van mijn ouders was onwijs spannend. Ik ging met mijn jongste broertje, want die was zo trots als een pauw. We hebben geloof ik wel bijna een uur rond gereden. De eerste maand had ik ok 532 km gereden, en de maand daarna kon ik de eerste 1007 km al aantikken. Nu een jaar later heb ik ruim 12.000 km gereden in de auto van mijn ouders. Heel netjes vind ik zelf, want het is al een wonder op zich dat ik mijn rijbewijs heb gehaald. Ik hoor mezelf nog schreeuwen dat rijbewijs nergens nodig voor te hebben. Ik kan toch helemaal niet auto rijden, dat is veel te moeilijk hoor ik mezelf nog denken. Nu een jaar laten kan ik niet meer zonder, en gaat alles automatisch. 1 jaar mijn rijbewijs alweer, dat ga ik natuurlijk wel vieren (vind het een feestje waard!). Wat ik precies ga doen, en of dat vandaag zal zijn of in het weekend weet ik nog niet. Ik laat het in ieder geval niet ongezien voorbij gaan. Ik mag trots zijn op deze stap in mijn leven.

Heb jij een rijbewijs? Zo ja, wat deed jij toen je een jaar je rijbewijs had? Zo nee, wil je graag je rijbewijs halen of vind je het net zoals mij hiervoor niet nodig?